Electric dreams

Last week pa siya nangungulit, tanong ng tanong kung kelan ako pupuntang Davao Light (our version of Meralco).

Eh sabi ko depende sa oras at kung hindi tamarin baka madadaanan ko rin.
Pababayaran ng Tita ko ang bill ng kuryente niya.

Years ago, nataranta din kami sa tawag sa telepono, nagmamadaling pabayaran ang electric bill niya.

Sabi ng kapatid ko iwan niya na lang muna sa isang tindahan yong bill tapos kami na kukuha at magbabayad.

Worried siya sa bill ha pero wala naman siyang TV sa bahay niya.
Electric fan at transistor radio lang.

Tapos lagi naman siyang nanood ng sine.
Suki na ata siya sa lahat ng cinema eh.
Sa gabi pag-uwi niya sa bahay, switch-on niya lang ilaw nang sandali sabay ayos ng tulugan niya tapos switch-off na rin agad.

At kahapon, after so many years, nagmamadali na naman syang pabayaran 'tong electric bill nya.




Akala ko notice of disconnection na.

Pakshet na yan P4.56 na naman bill niya.

Mahal pa pamasahe ng jeep ha! Kahit student fare or senior citizen fare pa.

Last time tumawag siya sa opisina, tarantang taranta at due date na raw, jusme P7.34 lang bill niya.

Last payment niya was June 18, 2006 and she paid an advance of P50.00.

Grrrrrr.

Noong huwebes, July 26, pinabayaran na naman niya ng advance P50.00 ulit, advance until 2008.

Tahooooo!!!! on my mind

Ang mga litrato ng taho ang laging naalala ko noong minsang ginising niya ang mahimbing kong tulog sa loob ng isang kwarto sa Baguio.

Imbis na iihi lang ako, dahil sa lakas at tawag pansin niyang sigaw na "TAHOOOOO!" inuna ko pang bumili ng isang baso nito kesa pumunta ng banyo at ilabas ang ihi ko.







Sa labas ng simbahan, sa kanto ng eskwelahan, sa loob ng bahay bakasyunan at karaniwang laging nasa daan lang.

Mas masarap ito kahit na tiisin nyo sakit ng pantog at pigilan niyo ihi niyo.






Ang tunay na nagpapaganda ng ating umaga!


...

Biyaheng Norte

Ating balikan ang nakaraan.

Mga pamamasyal na nagdaan.

Dati nakikita ko lang siya sa LakbayTV at sa show ni Susan Calo-Medina.

Simula noon, sinabi ko na sa sarili ko "mapapasyalan din kita."

At ako'y nag-ipon ng ilang taon marating lamang siya.

Taong 2001, kasama ng favorite travel buddy ko, with tight budget and time constraint binisita namin ang kanyang lokasyon.

Magmula noon kapag may planong mamasyal papuntang Norte, kasama na siya sa itinerary. Minsan din namin siyang binabalikbalikan kasama ng mga alaalang naka chiseled na sa mind.




Sa gabi, ito ang hitsura ng Cafe' Joe ng St. Joseph Inn kung saan kami kumain.






Eto naman ang Episcopal's churchbell. Kitang kita ito sa daan patungong St. Mary's Church.






Kids at play sa tabi ng cooperative store.







Bokong Falls or the small waterfalls. Nasa gitna ng hagdang palayan.






Sa loob ng Sumaging Cave, isa sa pinakasikat na caves ng Sagada at ang pinakamalaki sa lahat. Sabi ng guide namin na may bitbit na Petromax, yong mineral formations na nakikita nyo ay hawig at hugis ng hagdan-hagdang palayan ng Banaue


At 6.30 in the morning, eto ang Sagada, Mt. Province.





O sya, pag napadpad naman kayo up north, wag tumambay sa City of Pines, subukan niyo naman ang road less travelled papuntang Mountain Province.

May negosyo ka!

Sa kainitan ng mga naglabasang balita tungkol sa pyramiding scam, nakita ko itong isang makalumang signage sponsored by CocaCola.

Namangha ako at napaisip ng malalim.

Susubukan niyo kayang mag-negosyo ng ganito?

Sigurado ako tatalunin nito ang Ponzi scheme at Francswiss na may dalang pangakong dodoblehin ang pera niyo sa loob lamang nga labing-dalawang araw!

Hindi ba't amazing sa concept ang may-ari.

Kamusta kaya ang kita niya?

Malaki na kaya ang return of investment niya?